Açtım İçimi

Ben hiç genç olmadım. Çocuk oldum, babasının şımarık kızı oldum, asi, kavgacı, olgun, yaşlı bunların hepsini yerli yerinde oldum ama çocuk hiç olmadım. Kendimi tanımaya başladığım günden beri hep her şeyi olgun düşünmeye çalıştım. Hiç hata yapmamak için nerdeyse içimdeki genç kızı acımasızca öldürdüm. Sonra bir gün düşündüm; niye gençliğimi yaşamadım ben? Olsun yine geç değildi yaşım gayet müsaitti. On sekiz yaş pek de büyük sayılmaz. Ama bir de etrafıma baktım, artık öyle bir lüksüm yok, gençlik hakkımı feda etmişim akıllı, asil kız olmak için. Ve geride yapabileceğim tek şey sadece üzülmekti. Üzüldüm. O yüzden her devri zamanında yaşayın derim ben. Asla hiçbir şeye feda etmeyin kendinizi.