Beni Ölüm Gibi

Beni Ölüm Gibi Ali Alkan İnal’dan insan ruhunu keşfetmenin imkansızlığına, ben ve ötekinin iç içe geçen ve aynı zamanda hiç birleşmemek üzere keskin biçimde ayrışan katmanlarına odaklanan içrek bir anlatı...

Gerçek, kuruntu, hakikat, bellek, aşk, zaman ve varlık üstüne çetin ve çarpıcı bir ilk kitap. Girdabın ağzından istekle girip, dibinde korkuyla boğulunca anlıyorum, ben kendimin ölüsüyüm. Elimde kalan bedene bir köpeğe bakar gibi bakıyorum, su veriyorum, yemek veriyorum, dişi buluyorum. Ama ısıracakmış gibi bakıyor suratıma.

Huysuz köpeğimi gezdirirken rüyamda kaybolan kendimi görüyorum, boynuma sarılıyorum, ağlıyorum. Hoş geldin, geç kaldın ama. Yelkenleri açın, haydi sallanmayın ulan, bu rüzgâr bir daha bulunmaz. Hava sıcak, burnum kanıyor, elimden tut, sonra bırak çabucak.

Vakittir, denizime açılacağım, boşa atacağım işaret fişeklerinin tümünü daha başlangıçta, yaşasın fener alayı, uzun ve zifiri karanlık bir gecede, tekne su almaya başladığında atmaya fişek kalmasın diye. Kendi içime batacağım, zamanım üstüme katlanacak. Elini uzatıyor bana, gülüyorum, düş bu uyanacağım.