Viyana Kapısında Türkler

On altıncı ve on yedinci yu¨zyıllar, Tu¨rklerin Bu¨yu¨k Almanya ic¸in tehlike yarattıgˆı bir do¨nemdi. 1529 ve 1683 Viyana Kus¸atmaları bu sıkıntının zirvelerini temsil eder. On birinci yu¨zyılda Orta Asya’dan kopup gelen ve savas¸c¸ı bir bozkır halkı olan Turan Tu¨rkleri, Batı’nın Dogˆu’ya yaptıgˆı Hac¸lı Seferleri’ne kars¸ılık olarak du¨zenledikleri seferlerle o¨nce Bizans devletinin kalbi durumundaki Rum Ku¨c¸u¨k Asyası’nı Tu¨rk u¨lkesi “Anadolu”ya c¸evirdiler. Sonra cesur bir lider olan Osman’ın emrinde birles¸tiler ve on do¨rdu¨ncu¨ yu¨zyılın ortalarında C¸anakkale Bogˆazı u¨zerinden Balkanlara ve bo¨ylece Avrupa’ya geldiler. Bu¨tu¨n kıta artık gerginlik ve kus¸ku ic¸inde yas¸ıyordu. Batı ordularını iki kez kanlı bir s¸ekilde yenilgiye ugˆrattıktan sonra Tu¨rkler, 1453 yılının Mayıs ayında son o¨zgu¨r Rum s¸ehri olan Bogˆazic¸i’ndeki kutsal Konstantin’in s¸ehrini fethettiler, adını I·stanbul olarak degˆis¸tirdiler ve burayı bas¸kent yaptılar. Venediklileri Ege adalarından uzaklas¸tırdılar, Adriyatik denizini tehdide bas¸ladılar, Mısır’ı fethettiler ve Hindistan’dan Akdeniz’e uzanan yolu kapattılar. Bundan sonra gu¨neyde savas¸mayı bırakarak kuzeye dogˆru yo¨neldiler. Tu¨rk padis¸ahlarının en gu¨c¸lu¨su¨ olan I·kinci Su¨leyman, Macaristan’ı fethetti. Macar Kraliyet Ordusu, 1526 yılının Agˆustos ayında Tuna nehri kıyısındaki Mohac¸ bataklıklarında yok edildi.