İyi’ye Övgüler

"Sonbahar'da kurbanlar yapılırken, kurban teşlerinin dumanları göğe yükseldiğinde tanrı Ahura Mazda -ki o güneşin ruhudur- güneşten baktı. Toprağı ışınlarıyla sıcaklaştırarak canlandırdı. Ve değişime uğratarak armağan etti insanlara. Onları ibadete çağırdı ve Ari halkından olan insanlar ona şöyle ibadet ettiler:

'O büyük güneş tanrısı Ahura Mazda
Doyum için yağmur ver
Olgunlaşma için sıcak ver
Denge için rüzgar ver
O büyük güneş tanrısı Ahura Mazda bizleri duy.'

O zamanlar Ari yurdu bolluk içindeydi ve mutlu insanların şen kahkahaları bütün göğü dolduruyordu. Yaylalarda sürü sürü koyunlar, sığırlar, ve atlar dolaşıyor, tarlalarda olgun taneli başakların ağırlığı saplarını ezip büküyor, Ariler'in sofraları nda leziz yemekler ve tatlı meyvelerden geçilmiyordu. Hastalık, kıtlık yoktu. Sonra birden kuzeyin uçsuz bucaksız bozkırlarından çıkıp geliveren vahşiler beliriverdi. Bunlar sarı derili ve koyun postundan yapılmış kaba gisiler giyinen, geniş alınlı, kısa boyunlu ve çekik gözlü barbarlardı. Bu saldırganların korkunç ve yıkıcı güçleri vardı. Göğün batısından gelen çekirge sürüleri gibi daldılar Ari ülkesine ve ne var ne yok kemirip yok ettiler...