Satranç

Stefan Zweig’dan es¸siz bir uzun öykü, ustalıkla is¸lenmis¸ bir kurmaca, insana dair duyguların evrenselligˆi...

Satranç, psikolojik tahlil yapma ve insan ruhunun derinliklerini anlatmada en önde gelen yazarlardan Stefan Zweig’ın intiharından önce tamamladığı son eseri. Otobiyografik özellikler de taşıyan kitap, bir “satranç makinesi”ne karşı Nazilerin tecridi altında ruhi dengesini kaybetmiş, kendine bile yabancılas¸mış birinin verdiği mücadeleyi derinliklerine dogˆru inerek anlatıyor. Kitap, bir satranç karşılaşmasını merkeze alsa da çok daha genis¸ bir konu yelpazesi içeriyor: Nazi barbarlığı; insanın mecbur bırakıldıgˆı sınırlılıklar dahilinde kendini as¸ma çabası; umudun kaybolus¸unun getirdiği çaresizlik; yeni bir bas¸langıç için kendi kendine bile meydan okuma; hırsın akla kars¸ı çıkıs¸ı; tas¸ralı-s¸ehirli, egˆitimsiz-kültürlü, sonradan görme-aristokrat karşıtlıkları ve çelişkileri…

“Kitaplarındaki bir kristal netliğindeki zekâ beni büyülemiştir.”

Georg Rendl

“Yas¸anan bir travmanın edebiyatta is¸lenmesinin en s¸as¸ırtıcı örneklerinden.”

Hannes Frıcke