Kırk Yıllık Hatır

Suskun bir resim yazıyorum sana karşı,
Sonra bir şiir çiziyorum, mısraları ötekilerden farklı.
Her şey tersyüz oldu belki de…
Ayaklarımla rüya görüyorum,
Ellerimle sana koşuyorum...
Sensizliğin ertesinde kapı dar gelince,
Pencereden giriyorum bahçeye...
Her şey tersyüz oluyor sen yokken.
Kafam karışık...
Ağaca çıkıp domates topluyorum,
Saksıda besliyorum güvercinleri, sana benden haber getirsin diye...
Bir çığlık kadar susuyorum,
Bir sessizlik kadar bağırıyorum, bendeki Sen'e...
Duvarıma uzanıyorum,
Başımın altına bir yorgan bırakıp, üstüme yastık örtüyorum,
Her şey tersyüz oluyor, altüst oluyor hayatım, sen yokken...