Maşenka

"Maşenka'yı yazdıktan yaklaşık çeyrek asır sonra, özyaşamımı anlattığım kitabı yazarken, Maşenka'ya başvurmamıştım. Ancak, onu yeniden okuduğumda, bu kitapta, kendi kişisel gerçekliğimle, sadakat ve titizlikle kaleme alınmış özyaşam öykümdekinden daha çarpıcı bir şekilde hesaplaşıldığı gerçeği beni çok etkiledi. Bunun nasıl olduğuna akıl erdiremedim. Özellikle de, taklidin, gerçeğin ta kendisiyle öyle kıyasıya çekişmesine şaşırdım...
Bu yüzden, ilk kitabıma olan duygusal bağlılığımı itiraf etmekten hiç çekinmiyorum."
Maşenka... O kadın... 1900'lü yılların ilk çeyreği. Berlin'de bir pansiyon. Çaresiz ve yurt özlemiyle dolu göçmen Ruslar'ın buluştuğu bir mekan. Topluca yaşanan bu kapana sıkışmışlık duygusundan, geçici de olsa, bir kişi kurtarıyor kendisini: Düşsel bir aşkı anımsayarak... Bir başkası, karısını, Maşenka'yı bekliyor... Hem de nasıl! Ve yaşlı bir şair ölümle pençeleşiyor. Başkaları da var pansiyonda, Maşenka'nın beklediği dört günlük süre izleğinde tanışacağınız. Aynı süre içinde, roman başkişisi, Maşenka'yla geçirdiği düşsel günlerin içinde gezdiriyor okuru...
Maşenka, Nabokov'un Lolita'dan Ada'ya kadın kahramanlarının özelliklerini bünyesinde topluyor; onların habercisi. Şiir ve ironi, ancak büyük yazarların harcı olan bir biçimde buluşturuluyor bu romanda.
(Arka Kapak)