Mektubat-ı Seyda-i Tahi

Hamd, evliyasının kalbini sır hazinesi kılan ve onları dünya süslerine, ağyarın kirine meyletmekten alıkoyan Allah’a mahsustur. Allah Teâlâ onların kalplerini mâsivaya bağlanmaktan alıkoymuştur. Böylece onlar da fâil-i mutlakın Allah [celle celâluhû] olduğuna yakînen inanmışlardır. Cenâb-ı Hak lutfu ve keremiyle onların ruhlarını öyle nurlandırdı ki, bu sayede Allah Teâlâ’nın karîb ve mucib olduğuna yakîn ederek O’nun dostluğunu elde ettiler.

Salât ve selâm o kimseye olsun ki Muhammed [sallallahu aleyhi vesellem], ona tâbi olmak hidayetin, muhalefet etmek helâkin tâ kendisidir. Yine salât ve selâm Hz. Peygamber’in [sallallahu aleyhi vesellem] iyi ve müttaki olan âline ve hidayet yıldızları olan ashabına olsun.

Çok affedici ve her şeyin sahibi olan Allah’ın [celle celâluhû] rahmetine muhtaç olan, bu büyük eşiğin hizmetçisi Abdülkahhâr der ki:

Büyük üstat, kutbü’l-âzam, fenâ filllâh ve bekâ billâh makamına ulaşmış, her şeyin sahibi ve yargılayıcısı Allah Teâlâ’nın ipine sımsıkı sarılan, şeyhimiz, mürşidimiz, üstadımız ve sığınağımız Şeyh Abdurrahman-ı Tâhî’nin [kuddise sırruhû] bazı yakınlarına gönderdiği mektupları gördüm. Ve bu mektupları lutfunu bana akıtmasına ve rabıtasının bende hâsıl olmasına vesile olması ümidiyle bir araya getirdim. Başarı Allah’tandır ve hakikatin dizginleri O’nun elindedir.