Fatma

Necla, yavaş yavaş gelip, yataktan kalkarak korku içinde karşısında bekleyen Fatma’nın çenesini kuvvetli elleri ile tutup, sıkmaya başladı. Fatma, bağırmayı ya da Necla’ya karşı hamle yapmayı düşündü ama aynanın sivri ucunu gırtlağına dayayan Necla’nın tehdidi onu hareketsiz bıraktı.

Necla:

“Sesini çıkartırsan gırtlağını boydan boya keserim, küçük fahişe. Ses yok.” dedi.

Daha sonra, sol elindeki aynayı Fatma’nın gırtlağında tutarak uzun diliyle kızın yanaklarını, ağzını, kulaklarını, burnunu yalamaya başladı. Sağ eliyle de Fatma’nın göğüslerini ve uzvunu okşuyordu. Dudaklarını, Fatma’nınkilerle birleştirip uzun uzun öpüp, dilini Fatma’nın ağzında dolaştırdıktan sonra:

“Benim olacaksın küçük fahişe, karşı koyarak beni daha fazla tahrik ettin ama; önce gücümü görmeni istiyorum. O zaman tam itaat edeceksin” diyerek, aynayı tüm hızıyla kendi bacağına sapladı.

Sonra da Fatma’nın eline tutuşturarak bağırmaya başladı:

“Gardiyan! Gardiyan!”