Adının gelecekte ansiklopedilere geçeceğinden emin olan Münir adlı bir gencinses tellerine vereceği zararı düşünerek sporu bırakması... Orhan Kemal´in1956´yı 1957´ye bağlayan yılbaşı gecesini Türkiye Spor adlı gazetenindüzeltmelerini yaparak geçirmesi ve bu işten kazandığı ilk parayla aldığı Bafrasigarası... Rıfat Ilgaz´ın Akçakocalı gençleri spor yapmaya alıştırması ile,işleri durma noktasına gelen kahvehane sahibinin öfkesi... 1953´te kızlarınkendisinden Pia istediği Atillla İlhan; 2003´te kızların kendisinden imza veöpücük istediği Beşiktaşlı İlhan... Can Yücel´in ´yumurta´ sının birFenerbahçe-Galatasaray maçında Hasan Şaş´ın kafasında patlaması... Sait Faik´insessiz sedasız futbol oynayan çocukluğu...Bana bir gol atsana! diye atıla lafları ters köşeye yatıran gollerinsahibi Küçük Hanım´ın yılların geçmesiyle birlikte ´dinazor´laşması... Vedaha birçok ilginç ayrıntıyla, kitaba konuk olan yerli-yabancı adlar... Hepsinitanıyoruz; ama hiçbirinin yaşamının ´spor´la bu denli iç içe geçtiğinibilmiyoruz.Utku Erişik´in kalemiyle yönettiği bu maçta hava atışına çıkıyor her yazı...Edebiyatın spora, sporun edebiyata hava attığı bir kitap, HAVA ATIŞI...NTV İnternet Gazetesi ntvmsnbc.com´da çıkan spor yazıları okurlartarafından büyük ilgiyle izlenen genç yazarınüçüncü kitabı, bu yazılarındanyaptığı bir derleme... Ama bu yazılar, sonradan güncelliğini yitirecek veeskiyecek spor yazılarından değil! Her zaman aynı tazelikte, aynı tattaokunabilecek türden... HAVA ATIŞI, ustalarının önünde saygıyla eğilirken,bugüne eleştirel gözlerle bakan genç bir yazarın farklı gözlemlerini özgün birdille anlattığı kitabı... Okuru şeref tribününe oturmaya çağıran...Utku´nun Hava Atışı´nı okurken -izlerken mi demeliydim?- şunlar geçtiyüreğimden:Şortunu göbeğinin altına bırakıp, formasındaki çizgilerin dikleşmesinisağlayacak bir düzenlemeye girişmemiş, tozluklarını 1 numara don lastiğiylebağlayıp, kramponlarının ucunu beton zemine iki kere vurup ayağına iyice oturtupsahaya bi azamet salınarak çıkmanın keyfini duyumsamayanlar anlamaz halimizden!Utku´nun yazıları o sahalarda dizlerini kanatan çocuklara ve onlarıanlayanlara...Hava Atışı... Cümleyi cümleye, pası pasa bağlamak... Yaptığımız budur...Ve son söz yerine elbette:Defterinde bana da senin kadar temiz bir sayfa ayırdığın için çokteşekkür ederim
