Carl Schmitt'in muhalefet ettiği şeylerin listesi bir hayli uzundur. Schmitt, çok partili parlamenter demokrasinin gördüğü suretlerine muhalif olmuştur. Tıpkı 1. Dünya Savaşı'ndaki mağlubiyet sonrası Almanya'da kurulan Weimar Cumhuriyeti'nde güçlü bir siyasi alternatif olarak beliren proleter sınıf diktatörlüğünü yücelten sosyalizme karşı olduğu gibi. Keza "ekonomik akıl" ve "teknik akıl" da muhalefet ettikleri listesinden hiç düşmemiştir. Schmitt İngiltere ve / veya ABD hegemonyası altında bir dünya devletine de, Milletler Cemiyeti'ne de, kapitalist dünya ekonomisinin milli devletleri ortadan kaldıran depolitizasyonuna da karşı çıkmıştır. Bir bilim felsefesi olarak pozitivizmin hukuka ve siyaset teorisine sirayetine de muhaliftir. Şahıs ve grup hakimiyetini pekiştirdiğini düşündüğü "nötr devlet" de, hukuki pozitivizmin eseri "kanun devleti" de onun pek çok eserinde sistematik olarak tenkit ettiği temel olgulardandır.
Roma Katolikliği ve Politik Form'da Schmitt, Roma Katolik Kilisesi'ni tarihüstü / tarihötesi dini rolü ve daveti açısından değil Roma sonrası Avrupa tarihinde işgal ettiği siyasi kudreti itibariyle ele alır. Üzerinde yoğunlaştığı tarihi devir, Protestan ve Püriten fırkaların ona muhalefetini tevarüs eden seküler politik ve ekonomik aktörler lehine güç kaybettiği "modern zamanlar"dır. Çünkü Schmitt için esas aciliyeti olan, hegemonya kurmakta olduğuna inandığı politik aktörlere ve onların dünya tasavvurları ile söylemlerine karşı Roma Katolik Kilisesi'nin temsil ettiği "ruh" ya da "duruş"tan mülhem bir muhalefet zemini oluşturmaktır.
Kara ve Deniz, dünya hayatının iki temel unsurunca temsil edilen, devrin iki siyasi kudretini, iki ayrı varoluş şeklini ve dünya tasavvurunu iki kutup olarak "tefrik" ve tahlil eder. Schmitt'in entelektüel dünyası "fark alemi"ne aittir. Schmitt'in Kara ve Deniz'de karşı karşıya koyduğu; "Leviathan" ile "Behemoth", saf denizi varoluş ile saf kara varoluşu, yaşadığı tarihi andaki Protestanlık ile Katoliklik, İngiliz ile Alman, bencil kapitalist tüccar ile kahraman kara askeridir. Spengler, Sombart, Jünger, Heidegger ve Schmitt "fark" deyince, dost - düşman deyince aynı şeyi görür ve gösterirler.
