Uzun Yolculuk

Romanımı yazarken aldığım ilhamı aslında; insan türünü bir bütün olarak, belirli bir kromozom bahçesi ya da gen havuzu şeklinde değerlendirme fikirlerini halka sevdirmeyi başaran birkaç bilim adamına borçluyum. Özel insanlar bu havuzun içerisinde yüzeye çıkan, geçici versiyonlardır. Bu havuz, çevresinin değişimine bir bütün olarak tepki verir. Farklı bireylerin özellikleri aslında bu havuzun yani türün özelliklerini oluşturur.

Bu noktada asıl olan husus dünyanın gidişatını yorumlama şeklidir. Yazarın bakış açısına göre, bireyler arasındaki çekişme ve kavgalar sonunda değişikliklere ayak uydurma ile sonuçlanır. Bireyler, grupların ve seçimlerin temel taşlarıdır. Bir bütün olarak değerlendirildiğinde, bireylerin yaşam şekilleri toplumun bütününden pay alarak belirir. Bu romanda, teknolojik gelişmelerin korkusuz değişim gücü ön plana çıkmaktadır.

Yazar olarak, düşünme diyalektiğini bu değişimlere alışma olarak ele almış bulunmaktayım.
Romanımda, toplumun yaptığı seçimlerin öncelikli sırayı alması neticesinde, bireylerin içsel rahatsızlıklarının doktrinlerden ayrılarak bambaşka bir tarafa yönelmesine dikkat çekilmiştir. Hikayenin gidişatı, hem topluma hem de bireysel bakış açısına uygun seçimlerin ortak yönlerini ön plana çıkarmaktadır. Olayların gidişatı ve dönüm noktaları, toplumun yapmış olduğu basit seçimlerin bütün bireylerin yaşama dair beklentileri karşılamadığı gerçeğini yansıtmaktadır.

Yazar olarak konulara ilişkin açıklamalarımı, hayattaki dönüm noktalarının toplumun bütününün yararına olacak potansiyel seçenekler olarak kullanılması ve değerlendirilmesi temasını üzerinden yürütmeye çalıştım.