Yargı Kararları IşığındaMobbing ve İspatı

Uluslararası Çalışma Örgütü'nün de belirttiği üzere günümüzde en hızlı yükselen işyeri problemi olan mobbing, esasen çalışma hayatının başladığı ilk günden bu yana mevcut olan bir olgudur. Buna karşın mobbingin son yıllarda popüler hale gelmesi, yaşanan her çatışmanın mobbing olarak algılanması sorununa yol açmaktadır. Hâlbuki mobbingin başta süreklilik ve sistematiklik unsuru, onu diğer kavramlardan ayıran en önemli özelliğidir.

Mobbinge ilişkin mevzuatımızdaki ilk yasal düzenleme olan TBK'nın 417. maddesine göre ise artık işverenin, işçilerin mobbinge uğramamaları, uğramış olanların da daha fazla zarar görmemeleri için derhâl önlem almak zorunda olduğu kabul edilmiştir. Buna rağmen ülkemizde mobbing nedeniyle açılan çoğu dava, davranışların mobbing özelliğine sahip olmaması veya mobbingin ispat edilememesi nedeniyle reddedilmektedir. Bu itibarla Yargıtay da mobbing davalarında görüş değiştirerek mağdur lehine ispat kolaylığı getirmiş ve bu davalarda yüzde yüzlük bir ispat, diğer bir ifade ile kesin ve mutlak bir ispat aranmaması gerektiğini belirtmiştir. Özellikle Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 2020 tarihli "mobbinge konu her davranışın tek tek belirtilmesinin beklenemeyeceği ve mağdurun yakın akrabaları ve eşinin de tanık olarak dinlenebileceğine" ilişkin kararı ispat kolaylığı ve somutlaştırma yükü açısından oldukça isabetli olmuştur.

Kitapta; en güncel, yüzü aşkın Yargıtay içtihatlarıyla öncelikle mobbing kavramı tüm yönleriyle ele alınmış, Türk özel hukuku, idare hukuku ve ceza hukukundaki normatif düzenlemeler ayrıntılı olarak açıklanmıştır. Sonrasında ise, iş sözleşmelerinin feshi başta olmak üzere iş ilişkisinde mobbingin karşılıklı hak ve borçlar üzerindeki etkisi incelenerek mobbing sürecinde açılabilecek davalar ve istenebilecek tazminat türleri değerlendirilmiş ve son olarak mobbingin nasıl ispat edilmesi gerektiği incelenmiştir.